|
29-07-2010: Het ontstaan van graancirkels nader verklaard:
Het graancirkelfenomeen roept veel vragen op. Hoe ontstaan ze? Wie of wat maakt ze? Wat is hun boodschap? Hieronder vertelt Robbert van den Broeke in het kort wat er met hem gebeurt vlak voor, en tijdens, het ontstaan van een cirkel(formatie).
De aarde heeft een zenuwstelsel, een netwerk van energiebanen dat voor de meeste mensen onzichtbaar is. Op verschillende plekken zitten er in dat energetische netwerk koppelpunten, een soort trechters waar kosmische energie de aarde ingaat. Het functioneert eigenlijk net als een magneet metaal aantrekt. Door een interactie tussen kosmische en aardse energie ontstaan er graancirkels en symbolen. De energiebanen van de aarde zijn sterk vervuild en verstopt met door de mens (door middel van bijvoorbeeld milieuverontreiniging en oorlogen) veroorzaakte negatieve energie en moeten dus, zeg maar, ‘gedotterd’ worden. Tijdens het schoonmaakwerk ontstaat er in eerste instantie een graancirkel op een koppelpunt. Vervolgens wordt er een liefdevolle energie meegegeven die bedoeld is voor alle levende wezens. De symbolen die tevoorschijn komen, zijn tekenen voor ons onderbewustzijn, een sleutel tot wijsheid om ons spiritueel te ontwikkelen. Na de schoonmaak van het energienetwerk blijven de cirkels achter en kunnen ze door mensen worden bezocht, die daarmee hun energieveld helen of versterken. Na het bezoek aan een graancirkel krijg je vaak inzicht in levensvraagstukken. De energie van de graancirkel heeft ook invloed op het bewustzijn van de mensen in hun eigen omgeving, maar ieder mens bepaalt zelf wat hij of zij met die energie doet.
Al vanaf mijn vijftiende jaar kan ik aanvoelen waar en wanneer er een graancirkel gaat ontstaan (zelf spreek ik liever van een gewascirkel, omdat er niet alleen formaties ontstaan in graan, maar ook in andere gewassen, zoals gras, en zelfs in sneeuw). Het begint altijd met een zelfde soort voorgevoel, vaak al een week van tevoren. Dat gevoel laat zich het beste omschrijven als blij en liefdevol. Naarmate het sterker wordt krijg ik ook beelden door van de omgeving waar de cirkel (of cirkelformatie) ontstaat, soms zelfs straatnamen. Ook kan het gebeuren dat ik doorkrijg hoe de formatie eruit gaat zien. In dat geval maak ik daar meteen een schets van, die vaak sterk blijkt te kloppen met de werkelijkheid.
Vaak net na middernacht wordt het zo sterk dat ik weg moet, en ik bel dan altijd een goede vriendin van me die met me mee gaat. Als we in de auto stappen weet ik precies waar we naartoe moeten rijden. Het is een inn |